پیدا شدن یک پلاک جامانده از دفاع مقدس/عکس

روایت اینستاگرامی پرویز پرستویی از پیدا شدن یک پلاک جامانده از دفاع مقدس، همزمان با بالا آمدن آب کارون

حمایت از سوریه را حمایت از مقاومت می‌دانیم و به آن افتخار می‌کنیم

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار رئیس‌جمهوری سوریه:

PDF

حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (دوشنبه) در دیدار آقای بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه، رمز پیروزی سوریه و به شکست کشاندن آمریکا و مزدوران منطقه‌ای آن را استقامت رئیس‌جمهور و مردم سوریه و پافشاری آنان بر مقاومت خواندند و با تأکید بر لزوم مراقبت در مقابل توطئه‌های آینده خاطرنشان کردند: جمهوری اسلامی ایران، کمک به دولت و ملت سوریه را کمک به حرکت و جریان مقاومت می‌داند و از صمیم قلب به آن افتخار می‌کند.
حضرت آیت الله خامنه‌ای با اشاره به ایستادگی صادقانه جمهوری اسلامی ایران در کنار ملت و دولت سوریه از همان ابتدای بحران، افزودند: سوریه با استقامت و همراهی مردم آن توانست در مقابل یک ائتلاف بزرگ از آمریکا، اروپا و متحدان آنها در منطقه ایستادگی کند و با پیروزی از این حادثه خارج شود.
رهبر انقلاب اسلامی، پیروزی جریان مقاومت در سوریه را موجب عصبانیت آمریکایی‌ها و تلاش آنان برای طراحی توطئه‌های جدید دانستند و با اشاره به نمونه‌ای در این زمینه گفتند: مسئله منطقه حائل که آمریکایی‌ها در سوریه به دنبال ایجاد آن هستند، از جمله‌ی این توطئه‌های خطرناک است که باید با قاطعیت آن را رد کرد و در مقابل آن ایستاد.
ایشان، برنامه آمریکایی‌ها برای حضور مؤثر در مرز عراق و سوریه را نمونه‌ای دیگر از طراحی‌های آنها برشمردند و تأکید کردند: ایران و سوریه عمق راهبردی یکدیگر هستند و هویت و قدرت جریان مقاومت وابسته به این ارتباط مستمر و راهبردی است، بر این اساس دشمنان نخواهند توانست نقشه‌های خود را عملیاتی کنند.
حضرت آیت الله خامنه‌ای به یک خطای محاسباتی دشمنان در قضیه سوریه نیز اشاره و خاطرنشان کردند: اشتباه دشمنان این بود که سوریه را با برخی کشورهای عربی اشتباه گرفتند، در حالی‌که در آن کشورها حرکت مردم در جهت مقاومت و در واقع، قیام علیه آمریکا و دست‌نشاندگان آن بود.
رهبر انقلاب اسلامی همچنین ارتباطات مذهبی و رفت‌وآمد علمای مذهبی ایران و سوریه را نیازمند تقویت و گسترش خواندند و با تأکید بر لزوم حفظ روحیه ایستادگی و افزایش قدرت دولت و ملت سوریه، خطاب به رئیس‌جمهور این کشور گفتند: جنابعالی با ایستادگی که از خود نشان دادید به قهرمان جهان عرب تبدیل شدید و مقاومت در منطقه به‌وسیله شما قدرت و آبروی بیشتری یافت.
ایشان خاطرنشان کردند: جمهوری اسلامی ایران همچون گذشته در کنار ملت سوریه خواهد بود، زیرا این کار را کمک به جریان و حرکت مقاومت می‌داند و با اعتقادی از صمیم قلب، به حمایت از مقاومت افتخار می‌کند.
رهبر انقلاب اسلامی همچنین برای توفیق ملت سوریه و سلامتی آقای اسد و خانواده ایشان دعا کردند.
در این دیدار، آقای بشار اسد رئیس‌جمهوری سوریه با تجلیل از حمایت‌های بی‌دریغ جمهوری اسلامی ایران از کشورش، گفت: جنگ سوریه مشابه جنگ تحمیلی هشت ساله علیه ایران بود. جمهوری اسلامی در این حادثه فداکارانه در کنار ما بود و لازم است موفقیت کنونی را به جنابعالی و همه ایرانیان تبریک بگویم و از آنان قدردانی کنم.
رئیس‌جمهور سوریه با اشاره به برخی تحلیلها که کار سوریه را تمام‌شده می‌دانستند، افزود: ایران و سوریه ملت‌هایی دارای هویت و عقیده هستند و دستاوردهای امروز اگرچه با زحمت و زیان به‌دست آمده، اما یقیناً نتیجه ایستادگی در کنار جریان مقاومت است.
آقای اسد با یادآوری خسارتهای سنگینی که برخی کشورها به‌دنبال تسلیم شدن در مقابل آمریکا دیده‌اند، گفت: بسیاری از کشورها مقهور آمریکا بودند و تصور می‌کردند این آمریکا است که سرنوشت و آینده جهان را تعیین می‌کند اما در اثر ایستادگی ملتهای مقاوم، این تصور غلط در حال فروپاشی است.
رئیس‌جمهور سوریه با اشاره به نمونه‌هایی از تلاشهای تفرقه‌افکنانه آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن در میان اقوام و مذاهب سوریه، افزود: این تلاشها نتیجه عکس داده است و امروز در سوریه، کُردها و عشایر روابط خوبی با دولت دارند و حتی برخی گروهها که سابقه درگیری و اختلاف با دولت داشتند، امروز بر خلاف نظر آمریکا و عربستان سعودی با دولت همراه شده‌اند.
آقای اسد، تقویت ارتباطات مذهبی همچون ارتباطات علمای سوریه با علمای ایران را فرصتی مهم برای مقابله جریانهای تکفیری برشمرد و گفت: ایران و سوریه باید روابط اقتصادی خود را دائماً گسترش دهند چرا که افزایش ارتباطات، عامل مهمی در خنثی کردن توطئه‌های دشمنان دو ملت خواهد بود.

رهبر انقلاب تذکر دادند

کار غلط یکسان‌سازی قبور شهدا

رهبر انقلاب اسلامی گفتند: یکی از کارهای بدی که بعضی از مدیران گلزارهای شهدا انجام می‌دهند، این کار غلط یکسان‌سازی قبور شهدا است.

 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب صبح امروز پس از زیارت مزار شهدای بهشت زهرای تهران با بیان این این که «یکی از کارهای بدی که بعضی از مدیران گلزارهای شهدا انجام می‌دهند، این کار غلط یکسان‌سازی قبور شهدا است» افزودند: این [جا] خوب است؛ همین درست است، بیایند صاحبان این شهدا، پدرانشان، مادرانشان، فرزندانشان، همسرانشان، علامتی داشته باشند، عکسی داشته باشند، این خوب است. این شکل، شکل طبیعی است. هیچ لزومی ندارد که ما این [علامت‌ها] را صاف کنیم، به خیال اینکه می‌خواهیم زیباسازی کنیم. زیبایی هر جایی و هر چیزی به حَسَب خودش است؛ زیبایی انسان، زیبایی باغ، زیبایی قبرستان، زیبایی هر چیزی را باید به حَسَب خودش محاسبه کنیم.

در آستانه دهه فجر و چهلمین سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه‌ای صبح امروز (چهارشنبه) در مرقد مطهر امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضور یافتند و با قرائت نماز و قرآن، یاد آن عزیز سفر کرده را گرامی داشتند.

رهبر انقلاب اسلامی همچنین با حضور بر مزار شهیدان گرانقدر آیت الله بهشتی، رجایی، باهنر و شهدای حادثه هفتم تیر، علوّ درجات آنان را از درگاه خداوند متعال مسألت کردند.

حضرت آیت الله خامنه‌ای سپس در گلزار شهیدان انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، شهیدان مدافع حرم و شهدای حج سال ۱۳۶۶ حضور یافتند و با درود به ارواح پاک مجاهدان راه حق، برای استمرار نزول رحمت و نصرت الهی بر ملت بزرگ ایران در آستانه ورود به دهه پنجم انقلاب اسلامی، دعا کردند.

هم‌چنین صبح امروز رهبر انقلاب بر سر مزار شهدای عملیات جنایت‌بار منافقین در سال ۱۳۶۱ موسوم به «عملیات مهندسی» حضور یافتند.

۲۴ مرداد ۱۳۶۱ سازمان تروریستی منافقین در راستای اهداف پلید خود و در پی ضربات متعدد اطلاعاتی و امنیتی اقدام به ربایش و شکنجه سه تن از پاسداران کمیته انقلاب اسلامی می‌کنند.

در این اقدام که به تعبیر سرکردگان سازمان منافقین عملیات مهندسی نامگذاری گردید، با هدف تخلیه اطلاعاتی برادران پاسدار اقدام به وحشیانه‌ترین و نامتعارف‌ترین شکنجه‌ها اعم از سوزاندن اعضای بدن، کندن پوست سر، شکستن دندان‌ها و درآوردن چشم، ریختن آب جوش و … به طور زنده نموده و در نهایت پیکر نیمه‌جان این سربازان وطن را در اطراف تهران زنده‌به‌گور می‌کنند.

فرمانده خاکی جنگ حتی در عصبانیت می‌خندید

حتی پیکر شهید کلهر هم منشأ خیر شد، چون وقتی نیرو‌ها برای استقبال از او از آسایشگاه‌ها خارج شده بودند، عراقی‌ها پادگان را بمباران کردند. اگر نیرو‌ها داخل آسایشگاه‌ها و چادر‌ها و مقر‌ها می‌ماندند، تلفات زیادی می‌دادیم

زمان تقریبی مطالعه : 14 دقیقه

یک روز به پیروزی انقلاب مانده بود که در بخش جنوبی پادگان حر، پای چپ یک جوان انقلابی گلوله می‌خورد. حاج محمود تنها که آن موقع ۲۱ سال داشت، دست جوان مجروح را می‌گیرد و او را به کنج امنی هدایت می‌کند. نامش را می‌پرسد و پاسخ می‌شنود: «یدالله کلهرم بچه شهریار.» همین یکی، دو جمله باب آشنایی و دوستی این دو نفر را فراهم می‌کند. رفاقتی که تا زمان شهادت کلهر در یکم بهمن ماه ۱۳۶۵ ادامه می‌یابد. شهید کلهر جانشین لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) از فرماندهان بی‌بدیل دفاع مقدس بود که به رغم حماسه‌آفرینی‌هایش، کمتر به او پرداخته شده است. به قول حاج‌محمود تنها، کلهر سرداری بود که خودش را چوپان معرفی می‌کرد. گفت‌وگوی ما با همرزم شهید کلهر را پیش رو دارید.

چطور با شهید کلهر آشنا شدید؟

آشنایی ما اتفاقی بود. یک روز مانده به پیروزی انقلاب وقتی که رژیم شاه حکومت نظامی اعلام کرد و حضرت امام هم گفتند مردم به خیابان‌ها بیایند، به اتفاق چند نفر از دوستان انقلابی برای مقابله با مأموران رژیم به سطح شهر رفتیم. هر جا اعلام می‌شد شلوغ است و مأمور‌ها با مردم درگیر شده‌اند، انقلابی‌ها خودشان را به آنجا می‌رساندند. ابتدا به بهارستان و حوالی مجلس رفتیم. آنجا که درگیری فروکش کرد، گفتند باغ شاه (میدان حر و پاستور کنونی) شلوغ شده است. سریع خودمان را به آنجا رساندیم. تعدادی از ساواکی‌ها در دبیرستان نظام که به نظرم الان مقر سپاه ولی‌امر است، موضع گرفته بودند. ما هم در پادگان حر _آن بخشش که الان تبدیل به خانه سازمانی شهید جنگروی شده _. حضور داشتیم. ساواکی‌ها از سمت دبیرستان به ما تیراندازی می‌کردند و ما هم جوابشان را می‌دادیم. در همین لحظه دیدم پای چپ یک جوان گلوله خورد. به کمکش رفتم و زیر بغلش را گرفتم تا به جای امنی منتقلش کنم. قد و هیکل رشیدی داشت. به هر زحمتی بود ایشان را به کنج در سبزرنگی رساندم. الان این در همانطور باقی مانده است. جوان می‌گفت: چیزی نیست، یک خراش ساده است. از من می‌خواست به کارم برسم و به تعقیب ساواکی‌ها بپردازم. هر چه می‌گفتم: پایت خونریزی دارد، می‌گفت: چیزی نیست. در یکی دو جمله خودمان را معرفی کردیم. گفت: اسمش یدالله است و از بچه‌های شهریار. پرسیدم: کسی را همراه داری؟ گفت: دو نفر از دوستانم همراهم هستند. موقع رفتن گفتم هر وقت کارم تمام شد، برمی‌گردم و کمکت می‌کنم. رفتم و چند دقیقه بعد که ساواکی‌ها فرار کردند و اوضاع آرام شد، برگشتم، اما از جوان مجروح خبری نبود. این اولین آشنایی من با شهید کلهر بود که در یک شرایط غیرعادی صورت گرفت.

شما بچه تهران بودید و ایشان بچه شهریار، چطور شد که باز با هم ملاقات کردید؟

یک ماه یا کمتر از پیروزی انقلاب گذشته بود که پدرم از من خواست برای انجام کاری به شهریار برویم. رفتیم و در سه‌راهی شهریار ایست و بازرسی گذاشته بودند. جلوی ما را گرفتند و یک نفر از من خواست پیاده شوم. دلیلش را پرسیدم که گفت: ما در بازرسی‌هایمان اسلحه‌های زیادی کشف کرده‌ایم. می‌خواست من را هم بگردد که اجازه ندادم. گفتم من هم مثل شما انقلابی هستم. ناگفته نماند، چون سرباز رفته قبل از انقلاب بودم، بعد از پیروزی انقلاب به پادگان امام حسین (ع) رفتم و از من خواستند جوان‌های انقلابی را آموزش بدهم. محل کارم در کوچه برلن بود و یک تولیدی داشتم. به تناسب محل کارم در مسجد بزرگی که در خیابان لاله‌زار بود مستقر شدم و فعالیت می‌کردم. به جهت فعالیت‌هایمان همیشه یک کلت کمری همراهم بود. آن روز وقتی در ایست و بازرسی می‌خواستند تفتیشم کنند، اجازه ندادم و حین همین کش‌مکش‌ها، دست آن بنده خدا به اسلحه‌ام خورد. یکهو داد زد: نادعلی نادعلی بیا طرف اسلحه داره... نادعلی رستمی پسرعمه شهید کلهر بود که بعد‌ها در جبهه به شهادت رسید. نادعلی آمد و با او هم بحث و بگومگو کردم. از او خواستم مسئولشان را صدا کند که گفت: خودم هستم. چون نپذیرفتم تفتیشم کند، عاقبت او هم با صدای بلند یدالله نامی را صدا کرد و گفت: بیا که اینجا یک نفر گردن‌کلفت آمده و اسلحه هم دارد! یدالله که آمد دیدم‌ای دل غافل همان جوان مجروحی است که در پادگان حر دیدمش. او هم تا مرا دید با خنده گفت: به به برادر شما کجا اینجا کجا... شهید کلهر یک تکه‌کلام داشت که هر وقت از دیدن کسی خوشحال می‌شد، چند بار تکرار می‌کرد: خوشحال شدیم، خوشحال شدیم... آن روز کمی با هم گرم گرفتیم و ایشان شماره مقری را که در آن فعالیت می‌کرد به من داد و ارتباطمان مستمر شد.

چه نکته‌ای در اخلاق و منش شهید کلهر در همان برخورد اول به چشم بیننده می‌آمد؟

ایشان آدم خاکی، یکدست و بامعرفتی بود. من می‌گویم با او رفیق بودم ولی کلهر کجا و ما کجا! حاج یدالله در فعالیت‌های انقلابی، بحث کردستان، حضور در جنگ و... جزو سابقون بود. توانایی بالایی هم داشت و خیلی زود از توانایی‌هایش در بحث فرماندهی استفاده کردند، اما چون آدم یکرنگی بود، هوای بچه‌های انقلابی و رفقایش را داشت. من یک زمانی می‌خواستم سپاهی بشوم و سه ماه هم آموزش دیدم ولی بنا به دلایلی رد صلاحیتم کردند. به حاج یدالله گلایه کردم که می‌خواهم به جبهه بروم و می‌گویند صلاحیت نداری. با توصیه ایشان به عنوان بسیجی ویژه در سپاه شهریار مشغول شدم. اواخر سال ۵۹ از طریق همین سپاه شهریار با کمپرسی به جبهه اعزام شدم و در تیپ المهدی به فرماندهی سردار فضلی و جانشینی شهید کلهر مستقر شدم. کلهر آدمی بود که نیرو‌ها را جذب می‌کرد. پروبال می‌داد و باعث ارتقایشان می‌شد، نه اینکه اسباب دفعشان شود.

در چه عملیاتی با شهید کلهر بودید؟ اخلاق فرماندهی ایشان را چطور دیدید؟

تا آنجا که ذهنم یاری می‌کند در عملیات فتح‌المبین، الی‌بیت المقدس (آزادسازی خرمشهر) و والفجرمقدماتی با ایشان بودم. بعد‌ها به قرارگاه خاتم‌الانبیا منتقل شدم. نه اینکه ارتباطمان قطع بشود. هر وقت فرصتی به دست می‌آوردم خودم را به عملیات‌ها می‌رساندم. شهید کلهر حسن اخلاق داشت. همیشه خنده به لب داشت و خوشرو بود. حتی در عصبانیت هم می‌خندید. خیلی‌ها ایشان را به چهره نمی‌شناختند. گمنام و ناشناخته می‌آمد و به مقر‌ها سرکشی می‌کرد و می‌رفت. در همین خصوص یک خاطره جالب دارم. در ایام والفجرمقدماتی یک روز به دنبال حاج یدالله می‌گشتم. به عباس زندی که از بچه‌های شهریار است برخوردم. سراغ کلهر را گرفتم که گفت: اتفاقاً دیشب با او بودم. عباس تعریف کرد: دیشب دیدم یک بسیجی دارد در مقر می‌چرخد و از سوز سرما می‌لرزد. دلم سوخت و گفتم: برادر بیا داخل سنگر ما. آمد و دیدم حاج یدالله است. گفتم: حاجی شما هستید؟ گفت: چطور من را شناختی؟ گفتم: غیر از آن که جانشین تیپ هستی، من بچه شهریارم و بچه محل هستیم. آشنایی دادم که پسر فلانی هستم و فلان جا زندگی می‌کنم. حاجی همان تکه‌کلامش «خوشحال شدم خوشحال شدم» را گفت. بعد آمد و نشستیم تا صبح با هم حرف زدیم. می‌خواهم بگویم شهید کلهر خیلی وقت‌ها به عنوان یک بسیجی ساده می‌آمد و به نیروهایش سر می‌زد، با آن‌ها مچ می‌انداخت، کشتی می‌گرفت و شوخی می‌کرد. بدون اینکه خیلی‌ها او را بشناسند.

گویا شهید آدم پر انرژی و ورزشکاری هم بود؟

ایشان بچه روستا بود و کار در محیط روستا باعث شده بود جسم قویی داشته باشد. اهل روستای باباسلمان شهریار بود. هر وقت می‌خواست خودش را معرفی کند می‌گفت: من چوپان هستم. البته به همراه پسرعمه‌اش شهید نادعلی رستمی آهنگری می‌کردند که مزید بر علت شده بود. هر دو عضلات قوی و محکمی داشتند. این را بگویم که نادعلی سکته کرده بود و خیلی‌ها این موضوع را نمی‌دانستند، اما خبر داشتیم که به خاطر سکته یک طرف بدنش ضعف دارد و برعکس، طرف دیگر بدنش عضلانی و قدرتمند است. نادعلی سعی می‌کرد موقع شنا یا آموزش و ... جلوی بسیجی‌ها پیراهنش را درنیاورد تا کسی پی به مشکلش نبرد. یک خاطره جالب هم از زورآزمایی کلهر و نادعلی دارم که در ادامه تعریف می‌کنم. خلاصه اینکه کلهر با قد نسبتاً بلند و هیکل توپر و عضلانی، در کشتی و مچ‌اندازی و اینطور کار‌ها حرف زیادی برای گفتن داشت. فوتبال هم بازی می‌کرد و به خاطر قد بلندش بیشتر دروازه می‌ایستاد.

خاطره زورآزمایی شهید کلهر و شهید رستمی چه بود؟

بعد از عملیات فتح‌المبین ما در خط پدافندی بودیم. گرمای هوا و بیکاری باعث شده بود بچه‌ها کسل و بی‌روحیه بشوند. یک روز با شهید کلهر ارتباط گرفتم و گفتم پس کی قرار است عملیات بشود، بچه‌ها در گرمای میش داغ کلافه شده‌اند، حداقل شما بیایید و کمی روی روحیه بچه‌ها کار کنید. گفت: فردا ساعت سه می‌آییم پیشتان. به حسنی مسئول تدارکات گردان خبر آمدن حاجی را دادم و گفتم بچه‌ها را جمع کند. حسنی یک دست نداشت و آدم شوخ‌طبعی هم بود. روز بعد، قبل از آمدن کلهر داد زد: بچه‌ها جمع شوید که می‌خواهم یک خر را با دندان بلند کنم! می‌خواست بازارگرمی کند تا بچه‌ها جمع بشوند. همه را که جمع کرد خبر آمدن حاج یدالله را داد و گفت: اگر بدانید قرار است کی‌ها را با هم کشتی بیندازم از جایتان تکان نمی‌خورید. بعد گفت: می‌خواهد حاج یدالله را با نادعلی رستمی یا کریم آخوندی کشتی بیندازد. چند دقیقه‌ای نگذشته بود که حاجی از راه رسید. تا آمد بچه‌ها دوره‌اش کردند. کلهر گفت: شلوغ نکنید که آمدیم خوشحال باشیم! بعد رجز خواند و حریف طلبید. نادعلی گفت: من با تو کشتی می‌گیرم. کلهر گفت: من حریف قوی می‌خواهم تو جوجه‌ای. نادعلی هم گفت: لهت می‌کنم و خلاصه برای هم کری خواندند. کشتی که شروع شد، ما که از مشکل جسمی نادعلی خبر داشتیم، دیدیم حاج یدالله به عمد بازی را واگذار کرد و به نادعلی باخت. بعد بلند شد و دست شهید رستمی را گرفت و به عنوان فرد پیروز دور میدان چرخاند. بچه‌ها به شوخی گفتند باید نادعلی جانشین تیپ شود. کلهر هم گفت: ایشان همین الان فرمانده ماست و من خدمتگزار شما هستم.

الان گفتن از این جوانمردی‌ها آسان است، اما در عمل کار راحتی نیست.

بله همینطور است. من یک خاطره از شهید کلهر دارم که هر وقت به آن فکر می‌کنم نمی‌توانم هضمش کنم. حدود سال ۶۲ خدا به کلهر یک دختر به نام مریم داد. حاج یدالله فقط برای یک شب به خانه برگشت و روز بعد به من گفت: محمود می‌خواهی با من بیایی و به فلان پایگاه سربزنیم. گفتم: تا برویم آنجا و کارمان تمام بشود چقدر طول می‌کشد؟ گفت: دو روز. گفتم: مرد حسابی تو تازه صاحب فرزند شده‌ای، فقط یک شب خانه‌ات می‌مانی. حداقل چند روز بمان بعد برو. گفت: اتفاقاً به خاطر همین بچه می‌خواهم بروم. می‌ترسم بمانم این بچه حالم را خراب کند و دیگر نگذارد به جبهه برگردم. در واقع نمی‌خواست مهر اولاد برایش وابستگی ایجاد کند. من آن موقع خوب حرف حاج یدالله را متوجه نشدم. الان هم درست نمی‌توانم بفهمم این‌ها چطور آدمی بودند و چه روح بزرگی داشتند.

از نحوه شهادت کلهر بگویید. موقع شهادت که کنارش نبودید؟

نه من آن موقع در قرارگاه خاتم بودم، اما از جواد عبداللهی که آن لحظه کنارش بود نحوه شهادتش را شنیدم. قبلش خاطره‌ای تعریف کنم. برای آماده‌سازی یک عملیات همراه شهید کلهر و شهید شرع‌پسند برای شناسایی رفته بودیم. آنقدر به دشمن نزدیک شدیم که به وضوح عراقی‌ها را می‌دیدیم. دشمن با توپ و خمپاره منطقه را گلوله‌باران می‌کردند. هر بار که سوت خمپاره می‌آمد ما دراز می‌کشیدیم ولی شرع‌پسند و کلهر از جایشان تکان نمی‌خوردند. یکجایی من از حاج یدالله پرسیدم: چرا دراز نمی‌کشی؟ خندید و گفت: نترس به من نمی‌خورد. الان وقتش نیست! آن موقع نفهمیدم چه گفت. بعد‌ها متوجه شدم که او و شهید مهدی شرع‌پسند زمان شهادتشان را می‌دانستند. آنطور که بچه‌ها تعریف کرده‌اند، شهید کلهر یک ساعت قبل از شهادتش خطاب به برخی از مسئولان عافیت‌طلب گفته بود: دیگر خسته شده‌ام. نمی‌دانم آقایان آن بالا چه غلطی دارند می‌کنند. عبداللهی می‌گفت: کمی بعد کلهر گردنش ترکش خورد و در همین حین حاج حسین میررضی فرمانده اطلاعات عملیات لشکر هم مجروح شده بود. عبداللهی شهید کلهر را سوار جیپ می‌کند تا به عقب منتقل کند. حاجی از او می‌خواهد سراغ میررضی برود. تا از جیپ دور می‌شود، در همین لحظه بعثی‌ها جیپ را هدف قرار می‌دهند و حاج یدالله همانجا شهید می‌شود. شهید کلهر و شهید میررضی رفاقت زیادی با هم داشتند و نتوانستند دوری همدیگر را تحمل کنند. هر دو به فاصله کم از یکدیگر به شهادت رسیدند.

شهادت فرمانده محبوبی، چون یدالله کلهر چه واکنشی در میان همرزمانش داشت؟

خود حاج‌علی فضلی بعد از شنیدن خبر شهادت کلهر گفته بود: کمرم شکست. ایشان می‌گفت: حاج یدالله فرمانده اصلی بود و ما در معیتش بودیم. علی فضلی و یدالله کلهر هر کدام کلکسیونی از زخم‌ها و مجروحیت‌ها بودند. کلهر پیش از شهادتش دو بار تا مرحله شهادت پیش رفت. یک دستش هم مصنوعی بود که همیشه دستکش می‌پوشید. وقتی خبر شهادتش آمد، من در قرارگاه خاتم بودم. گفتند پیکر ایشان را به پادگان کوثر آورده‌اند. برای دیدنش به آنجا رفتم. حتی پیکر شهید کلهر هم منشأ خیر شد، چون وقتی نیرو‌ها برای استقبال از او از آسایشگاه‌ها خارج شده بودند، عراقی‌ها پادگان را بمباران کردند و اگر نیرو‌ها داخل آسایشگاه‌ها و چادر‌ها و مقر‌ها می‌ماندند، تلفات زیادی می‌دادیم. اینجا خوب است یادی از حاج نبی‌الله کلهر پدر شهید کلهر بکنیم. وقتی پیکر شهید را به سپاه شهریار آوردند. مرحوم حاج‌نبی‌الله گفت: باور نمی‌کنم این پیکر پسرم باشد. او قوی‌تر از این حرف‌هاست که قبل از اتمام جنگ به شهادت برسد. یدالله گفته بود که تا وقتی جنگ است می‌مانم و می‌جنگم. گفتیم: حاج‌آقا، یدالله شهید شده و این پیکرش است. گفت: در صورتی باور می‌کنم که نشان یدالله را ببینم. بعد تعریف کرد که وقتی پسرش به دنیا آمد پدربزرگش که اهل نظر بود گفت: روی سینه این بچه خالی وجود دارد و به حتم آدم بزرگی می‌شود. این پسر با همه فرق دارد. پدر شهید وقتی این خاطره را تعریف کرد به سینه شهید کلهر نگاه کرد و با دیدن خال بدون آنکه گریه و زاری کند، گفت: احسنت احسنت پسرم. بارک‌الله که روسفیدم کردی.

---

منبع: روزنامه جوان

پست اینیستاگرامی علی انصاریان از یک شهید

علی انصاریان که در نقش شهیدرضایی مجد در حال نقش آفرینی است در سالگرد شهادت این شهید در اینستاگرامش پستی منتشر کرد.

 ، علی انصاریان بازیکن اسبق پرسپولیس که در نقش شهیدرضایی مجد در حال نقش آفرینی است با انتشار پستی در اینستاگرامش به سالگرد شهادت شهید رضایی مجد اشاره کرد و نوشت:

سلام...

امروز سالگرد شهادت مردیه که مثل همه رفیقاش مرد بود مرد...

شهید رضایی مجد که به خاطرش خیلى سالها لیگ به اسمش بود وهست و من فقط اسمشو شنیده بودم همین... وقتى قرار شد نقششو بازى کنم ،،تازه فهمیدم عجب دلاورى بوده این امیر خان ،،عجب دل شیرى داشته و داشتن که از شهرت و پول زدن و رفتن بخاطر خاک و ناموس و وطن جنگیدن و چشم بستن به تمام لذتهاى دنیااا ... روحت شاد و روحشون شاد،،، امیدوارم لایق بوده باشم و شرمنده خانواده عزیزش ،بخصوص مادر نازنینش ،یکى از هزاران شیر زن ایران نشم ... یا على ٣٣،٢٤

روحشون شاد و آرام این شیر مردهاى ایران زمین 

می خواست برود سوریه در تهران شهید شد

می‌خواست به سوریه برود، در تهران شهید شد

اشک در چشم‌هایمان بی‌قراری می‌کند تا نام شهیدی به گوشمان می‌رسد. این روزها تصاویر شهادت سرافرازانه بار دیگر تنفر از داعش را در دل‌ها زنده کرده است. ازسویی دیگر هنوز بحث عکس‌های سلفی نمایندگان در شبکه‌های اجتماعی بالاست. با دیدن این عکس‌ها و شهادت شهید محسن حججی به یاد شهدای ترور مجلس شورای اسلامی افتادم. راستی اگر امثال شهید جواد تیموری‌ها درب اصلی صحن مجلس را نمی‌بستند، آنانی که با اشتیاق با خانم موگرینی عکس می‌گرفتند می‌توانستند در برابر داعشیان بایستند و از خود دفاع کنند؟

 

عاطفه دلاوری همسر شهید تیموری از این شهید عزیز می گوید:

او درباره شیوه آشنایی‌اش با شهید می‌گوید: باب ازدواج ما را حضرت زهرا(سلام الله علیها) باز کردند. من قبل از ازدواج در مسجد حضرت زهرا(سلام الله علیها) فعالیت داشتم و خودم را کنیز این حضرت می‌دانستم. روزی برای سعادت خودم دعا می‌کردم و از حضرت زهرا همسری ولایی و عاشق اهل بیت خواستار شدم که هم مداح باشد و هیئتی و عاشق اهل بیت(علیه السلام) و هم خوش‌اخلاق و مهربان. شب‌های فاطمیه در مسجد حضرت زهرا(سلام الله علیها) بودم که مادر بزرگوار شهید بنده را دیدند و بنده را برای آقا جواد پسندیدند. این مقدمه آشنایی ما شد، مادر می‌گفتند من آن شب با نذری از حضرت زهرا(سلام الله علیها) عروسم را خواسته بودم. روزها گذشت و قرار بر دیدار یار شد. روز خواستگاری رسید، دو رکعت نماز خواندم و به حضرت زهرا(سلام الله علیها) بانوی مهربانی متوسل شدم. آن ساعت از حضرت خواستم که هوای ما را داشته باشد، با دیدن آقا جواد متوجه شدم که حضرت زهرا(سلام الله علیها) دعایم را مستجاب کرده است. بعدها فهمیدم آقا جواد هم همان روز دو رکعت نماز خوانده بودند و خانم فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را به یاری گرفته بودند.

تو سرداری، سردار عشق

خانم دلاوری ادامه می‌دهد: در جلسه خواستگاری مهم‌ترین ملاک برای هردوی ما دینداری و اخلاق نیکو بود. آقا جواد آن‌روز به من گفت که زندگی باید همچون زندگی امام علی(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) باشد، باید راه شهدا و ولایت را ادامه دهیم و پشتیبان آن‌ها باشیم. از حجابم تعریف کردند. پرسیدم عصبانی شوید، چه می‌کنید؟ لبخندی زد و گفت عصبانیت در مرام بچه‌های حضرت زهرا(سلام الله علیها) نیست. خدا می‌داند تا روز شهادت حتی یک‌بار هیچ بداخلاقی و عصبانیتی از او ندیدم.

اولین‌باری که بعد از محرمیت با هم بیرون رفتیم، به سر مزار بردار شهیدشان رفتیم و آنجا با هم عهد بستیم که همیشه کنار هم باشیم. آقا جواد گفت: بانو! من نظامی هستم و آماده برای سر دادن، من هم گفتم شما سرداری؛ سردار عشق!

کربلا را خیلی دوست داشت، وقتی با هم به کربلا رفتیم انگار که به معشوقش رسیده باشد. با عشق روی زمین بین‌الحرمین قدم می‌زد، به ضریح مبارک نگاه می‌کرد. نمی‌دانم چه می‌گفت، اما زیرلب لبخندی می‌زد و می‌گفت: «آقا هماهنگه؟» حالا فهمیدم که آقا جواب داده بودند که هماهنگه…

همسر شهید ادامه می‌دهد: او ولایت فقیه را مرجع عشق می‌دانست و می‌گفت آقای ما نایب امام زمان(علیه السلام) است و برای ولایت و فرموده رهبری باید سر داد. ما تمامی خبرهای مدافعان حرم را پیگیری می‌کردیم. مشتاقانه، همسرم برای سوریه اقدام و ثبت‌نام کرده بود. مدام برای اعزام، پیگیر اخبار سوریه بود. اوایل راضی نبودم، اما درنهایت این اواخر مرا هم راضی کرده بود. تمام وصیت شهدای مدافع را بلد بود. روزهای آخر ما مثل روزهای اول آشنایی عاشقانه بود. هرروز عشق ما به‌مدد خدا از روز قبل بیشتر می‌شد. روزهای آخر بی قراری‌اش را حس می‌کردم. ماه رمضان بود و روزها با زبان روزه از سرکار که می‌آمد بیشتر به من کمک می‌کرد. روزهای آخر مدام خرید می‌کرد و خانه را از خرید خالی نمی‌گذاشت.  به همه اقوام سر زدیم، اهل صله‌رحم بود، اما روزهای آخر عجیب پیگیر بود و منزل همه رفتیم. شب آخر به همه دوستانش زنگ زد. از روزی که شهید شده است، کاملاً حضورش را درکنار خودم احساس می‌کنم.

یاعلی گفت و پَرکشید

مسیر شهادت

همه رزمندگانی که برای دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام عازم سوریه می‌شوند به طور قطع به زیارت حرم مطهر حضرت زینب کبری (س) خواهند رفت، عکسی از شهید خلیلی را در هنگام زیارت این بانوی بزرگوار ببینید.

باید مسیرت عشق باشد و عاقبتت شهادت، اینگونه هر کجا که باشی شهادت ثبت شده در سرنوشتت بالاخره نصیبت خواهد شد، گاه در راه اردوی جهادی باشد همانند "سید امیر فارس حسینی" و" امین شیرازی"، گاه در مرزهای داخلی کشورت با اشرار مبارزه کنی و یا برای دفاع از حریم ولایت و اهل بیت در عراق و سوریه کیلومترها دورتر از خاک وطن جانانه دفاع کنی، خلاصه به آرزوی شهادت خواهی رسید.

جانباز شهید مدافع حرم، ابراهیم خلیلی از جمله مدافعان حرم بود که در کارهای فرهنگی و هنری فعالیت داشت و سرانجام به شهادت که هنر مردان خداست رسید.

وی از بسیجیان لشکر عملیاتی 27 محمدرسول الله تهران بود و پس از دوران دفاع مقدس نیز افتخار جانبازی را به همراه داشت و سرانجام در شرق حلب سوریه به یاران شهیدش پیوست.

همه رزمندگانی که برای دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام عازم سوریه می‌شوند به طور قطع به زیارت حرم مطهر حضرت زینب کبری (س) خواهند رفت، عکسی از شهید خلیلی را در هنگام زیارت این بانوی بزرگوار ببینید.

انتهای پیام/

عکس شهید خلیلی هنگام زیارت حرم مطهر حضرت زینب (س)

دوست دارم مدافع حرم شوم

اشتراک گذاری این مطلب در تلگرام

یکی دو ماه قبل بود که برای ضبط تیتراژ یکی از برنامه های تلویزیونی، به دنبال لباس آتش نشانی بودیم و به خاطر گران‌قیمت بودن آن کسی حاضر به امانت دادن آن نمی شد.

بالاخره از طریق یکی از دوستان، آتش نشانی به من معرفی شد و در ایستگاه آتش نشانی امام حسین(ع) با او قراری گذاشتم تا چند ساعتی لباسش را به امانت بگیرم.

حین گپ و گفت کوتاهم ناگهان گفت: کسی را سراغ داری بدون تشریفات و دردسر مرا به سوریه بفرستد؟ دوست دارم مدافع حرم باشم و عاقبت بخیر..

امروز اولین نفری که شهادتش مشخص شده، همان کسی است که عاشق شهادت بود.


روایت حمید مرواندى،تهیه کننده برنامه دوباره گوش کن از شهید جوان

جملات مقام معظم رهبری در مورد شهادت

جملات زیبا ازمقام معظم رهبری درباره شهید و شهادت

 

شهادت، مرگ انسانهاى زیرک و هوشیار است.

ازماندگان و عزیزان شهدا باید همواره شکرگزار خداوند باشند. 
خاطره‏ى شهدا را باید در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگهداشت. 
رسم شهادت و سنت الهى قتل فى‏ سبیل‏اللَّه، با نظام اسلامى زنده شد. 
زنده نگه داشتن یاد شهداى انقلاب باعث تداوم حرکت انقلاب است. 
شهادت، بالاترین پاداش و مزد جهاد فى‏سبیل‏اللَّه است. 
شهادت، مرگ انسانهاى زیرک و هوشیار است. 
شهادت، نشانه‏ى استوارى است. 
شهادت، یعنى وارد شدن در حریم خلوت الهى. 
شهداى ما مظهر عقلانیت دینى و مدافع حقانیت و عدالت بودند. 
عزت امروز اسلام و مسلمین ثمره خون شهدا است. 
عظمت ما به خاطر شهادت جوانان و فرزندان این ملت است. 
یاد شهدا باید همیشه در فضاى جامعه زنده باشد. 
شهادت، مرگ تاجرانه است .
هر چه امروز کشور ما دارد و هرچه در آینده بدست بیاورد به برکت خون این جوانان شهیداست. 
آنچه مهم است حفظ راه شهداست،یعنی پاسداری از خون شهدا،این وظیفه اول ماست 
نمک شناسی حق شهدا این است که در راهی که آن ها باز کرده اند،حرکت کنیم. 
امروزه زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست. 
هر شهید پرچمی برای استقلال و شرف این ملت است. 
شهادت بالاترین پاداش و مزد فی سبیل الله است. 
امروز، به فضل همین شهادتها و به برکت خون شهدا، ملت ما، ملت سربلند و آبرومندی است.
فداکاری شهیدان و گذشت خانواده ها و حضور رزمندگان ما بود که ابرهای تیره و تار آن روزگار دشوار را از افق زندگی این ملت زدود .
جامعه ی مانوس با فرهنگ ایثار و شهادت توقف و عقبگرد نخواهد داشت.
پیشرفت های افتخار آمیز علمی کشور ازبرکات جهاد وشهادت در راه خداست.

دفاع مقدس و شهدا در کلام امام راحل و مقام معظم رهبری (مد ظله عالی)

دفاع مقدس و شهدا

3

  

رای به خبر :

دفاع مقدس و شهدا در کلام امام راحل و مقام معظم رهبری ^{(مد ظله عالی)}

حضرت امام خمینی (رحمت الله علیه)

• ما اگر کشته هم بشویم در راه حق کشته شدیم و پیروزی است و اگر بکشیم هم در راه حق است و پیروزی است.
• آنهایی که به خدا اعتقاد ندارند و به روز جزا آنها باید بترسند از موت، آنها از شهادت باید بترسند. ما و شاگردان مکتب توحید از شهادت نمی هراسیم، نمی ترسیم.
• ما اگر شهید بشویم قید و بند دنیا را از روح برداشتیم و به ملکوت اعلی و به جوار حق تعالی رسیدیم.
• دوستانمان که شهید شدند در جوار رحمت حق هستند، چرا برای اینها دلتنگ باشیم؟ دلتنگ باشیم که از دیار قید و بندی خارج شدند و به یک فضای وسیع و در تحت رحمت حق تعالی واقع شدند؟
• ما از خدا هستیم همه، همه عالم از خداست، جلوه خداست و همه عالم به سوی او برخواهد گشت، پس چه بهتر که برگشتن اختیاری باشد و انتخابی و انسان انتخاب کند، شهادت را در راه خدا و انسان اختیار کند موت را برای خدا و شهادت را برای اسلام.
• شهادت یک هدیه ای است از جانب خدای تبارک و تعالی برای آن کسانی که لایق هستند و دنبال هر شهادتی باید تصمیمها قویتر بشود.
• از شهادت باکی نیست، اولیای ما هم شهید شدند یا مسموم شدند یا مقتول، اولیای ما هم بعضی از آنها در حبس و بعضی از آنها در تبعید به سر بردند، برای اسلام هر چه بدهیم کم دادیم و جانهای ما لایق نیست.
• شهادت ارثی است که از اولیای ما به ما می رسد، آنها باید از مردن بترسند که بعد از مرگ، موت را فنا می دانند، ما که بعد از موت را حیات بالاتر از این حیات می دانیم چه باکی داریم.
• منطق ما، منطق ملت ما، منطق مومنین، منطق قرآن است (انا لله و انا الیه راجعون) با این منطق هیچ قدرتی نمی تواند مقابله کند جمعیتی که، ملتی که خود را از خدا می دانند و همه چیز خود را از خدا می دانند و رفتن از اینجا را به سوی محبوب خود، مطلوب خود می دانند، با این ملت نمی توانند مقابله کنند آنکه شهادت را در آغوش همچون عزیزی می پذیرند آن کوردلان نمی توانند مقابله کنند.
• شهدا شمع محفل دوستانند، شهدا در قهقهه مستانه شان و در شادی وصولشان "عند ربهم یرزقون" اند و از نفوس مطمئنه ای هستند که مورد خطاب "فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی" پروردگارند.
• همین شهادتها پیروزی را بیمه می کند. همین شهادتهاست که دشمن را رسوا می کند در دنیا.
• رحمت خداوند بر همه شهیدان و رضوان و مغفرت حق بر ارواح مطهرشان که جوار قرب او را برگزیدند و سرافراز و مشتاق به سوی جایگاه مخصوصشان در پیشگاه رب خویش شتافتند.
• سعادت را آنها بردند که آن چیزی را که خدا به آنها داده بود تقدیم کردند و ما عقب مانده آنها هستیم.
• مفقودین عزیز محور دریای بیکران خداوندی اند و فقرای ذاتی دنیای دون در حسرت مقام والایشان در حیرتند.
• عزیزان من مصمم باشید و از شهادت نترسید، شهادت عزت ابدی است، حیات ابدی است.
• از هر قطره خون شهید ما که به زمین می ریزد، انسانهای مصمم تر و مبارزی بوجود می آیند.
• برنامه اسلام از عصر وحی تاکنون بر شهادت توام با شهامت بوده است.
• برنامه اسلام از عصر وحی تا کنون بر شهادت توام با شهامت بوده است. قتال در راه خدا و در راه مستضعفین در راس برنامه های اسلام است.
• یک موی سر این کوخ نشینان و شهید دادگان به همه کاخ و کاخ نشینان جهان شرف و برتری دارد.